Na warszawskiej Pradze pachnie czekoladą. W lasach pod Markami pachnie paloną kawą. Tak korporacje kształtują naszą sensualną pamięć o przestrzeni.
niedziela, 5 maja 2013
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
антропологія i ми
Antropologia i my
Kim jesteśmy?
Ja jestem antropologiem, ona antropolożką
Ja jestem antropolożką, ona antropologiem.
Kłócimy się ciągle, ale gdzieś tam istnieje nasz wspólny świat.
Podobno.
Ja jestem antropologiem, ona antropolożką
Ja jestem antropolożką, ona antropologiem.
Kłócimy się ciągle, ale gdzieś tam istnieje nasz wspólny świat.
Podobno.
What does the ethongrapher do - he writes
C. Geertz
I am a fieldnote
J. E. Jackson
C. Geertz
I am a fieldnote
J. E. Jackson
linki
Archiwum bloga
Etykiety
Andruchowycz
(1)
antropologia
(14)
antropologia codzienności
(5)
antysemityzm Polaków
(1)
Avatar
(1)
badania terenowe
(11)
bohaterowie
(1)
BUW
(2)
Cepelia
(1)
cytaty
(7)
Czerniowce
(1)
dziennikarstwo
(1)
etnografia
(3)
etyka
(1)
Finlandia
(1)
forteca
(1)
fotografia
(1)
góry
(3)
Helsinki
(1)
historia
(3)
imprezy
(2)
Indie
(2)
internet
(6)
Kapela ze Wsi Warszawa
(1)
konkurs
(1)
kryjówka
(1)
kryzys
(1)
krzyż
(1)
kultura tradycyjna
(4)
Legia
(3)
literatura
(1)
Londyn
(1)
Lwów
(1)
Macedonia
(2)
muzeum na wolnym powietrzu
(1)
nauka
(3)
Niemcy
(2)
notatki terenowe
(20)
nowoczesność
(3)
Obcy
(6)
Olecko
(7)
Orawa
(1)
pamięć
(1)
PIAskownica
(2)
PME
(1)
podryw
(1)
Polska
(4)
powstanie warszawskie
(1)
Pracownia Etnograficzna
(2)
Praga Północ
(2)
przestrzeń
(3)
randka w ciemno
(1)
rasizm
(2)
ratunek na kryzys
(1)
rower
(3)
rytuały
(3)
skansen
(3)
sport
(5)
Suomelina
(1)
święta
(3)
tożsamość
(3)
tradycja
(2)
twierdza
(1)
Ukraina
(6)
ukrywanie żydów w czasie wojny
(3)
Warszawa
(10)
woda
(1)
zima
(3)
znaki istnienia
(2)
zwyczaje
(1)
żydzi
(6)
2 komentarze:
pamięć czy postrzeganie?
Moim zdaniem jednak postrzeganie...
Moim pamięć. Bo pamiętasz miejsce przez zapach. A po latach zapach uruchamia wspomnienia.
Prześlij komentarz